De dag begint al vroeg met de wekker. Op school of op ons werk moeten dagelijks de nodige deadlines worden gehaald. Dan op tijd naar huis om nog te studeren of om de kinderen van school te halen, naar sport te brengen of zelf te gaan sporten. Het eten moet gekookt worden of met een beetje pech eerst nog worden gekocht. 's avonds staat de televisie aan en krijgen we alle indrukken van over de hele wereld over ons heen gestort.
De gehele dag door worden we daarnaast continue op de hoogte gehouden van alles wat je maar kunt verzinnen. Alle social media overvoeren ons met berichten over alles en nog wat. Hoe gekker, hoe beter. We weten precies wat vrienden aan de andere kant van het land of andere kant van de wereld aan het doen zijn.
Ook een momentje voor jezelf betekent vaak even met je oortjes in, wat leuke filmpjes op je smartphone kijken. Ook de drukte overal om ons heen valt ons vaak (bewust) niet eens meer op. 's ochtends al vroeg in de file, werken in een drukke kantoortuin of op een enorm scholencomplex. Een uitje betekent vaak genoeg, aansluiten in de rij of het nu voor de bioscoop is, een pretpark, verzin het maar. Zelfs een gezellig etentje vindt plaats in een een 'uitverkocht' restaurant.
Daarnaast zorgt de continue stroom van positieve berichten (waar blijven de posts op Insta over hoe slecht iedereen zich voelt?) voor (onbewuste) druk: ieder ander lijkt het allemaal wél te doen: werken, kinderen, sporten, vele vrienden, uitjes, vakanties et cetera. Vaak verschijnen alleen de positieve beelden op social media, waardoor er een vertekend beeld ontstaat. Een onrealistisch beeld waar je eigenlijk nooit aan kunt voldoen.
Kortom: tegenwoordig is de rust om ons heen en daardoor ook in ons zelf ver te zoeken. Ontelbare impulsen komen de gehele dag op ons af en bij ons binnen. We worden de gehele dag door getriggerd om aan te staan. We moeten overal op reageren.
Mogelijk ervaar jij dat niet zo. Dat komt waarschijnlijk omdat je er aan gewend bent. De mens is echter helaas niet zo geprogrammeerd. De mens is 'afgesteld' om te reageren op gevaar. Goede kans dat als jij in Amsterdam woont je het 'geen probleem' vindt om door de stad te lopen. Dwars door alle andere wandelaars, fietsers, scooters, trams, auto's heen. Je bent het 'gewend'.
Wat denk je hoe iemand zou reageren die nog nooit in de stad is geweest? Gaat die net zo 'rustig' reageren als jij? Grote kans van niet. Grote kans dat hij wordt overvoerd door alle signalen die van alle kanten maar binnen blijven komen. Hij gaat in de beschermingsmodus. Jij niet. Jij zat daar al! Je staat 24/7 aan. Dát is de grootste trigger van onze tijd. Of je nu in Amsterdam woont of niet, het is de continue stroom aan prikkels, de gehele dag door, die zich aan ons opdringen.